Niezwykła rzeźba, będąca niemym wołaniem o szacunek do życia dla każdego człowieka, szczególnie tego w łonie matki, została wzniesiona w otoczeniu kościoła św. Józefa w Krakowie-Podgórzu. Pomnik jest symbolicznym uczczeniem polskich dzieci nienarodzonych, które zginęły z ręki swoich rodziców i lekarzy. Jest pierwszym tego typu pomnikiem w Krakowie. Wpisana jest w niego data 27 kwietnia 1956 r., która przypomina niechlubną kartę z historii Polski. Tego dnia, w warunkach terroru komunistycznego, ludzie wprowadzeni do Sejmu (w 1952 r.) przez Stalina, przegłosowali legalizację aborcji. Ustawa, która otworzyła furtkę do zabicia milionów polskich dzieci nienarodzonych, obowiązywała do 1993 r.
W centrum pomnika znajduje się dziecięca kołyska i górujący nad nią krzyż. Krzyż przypomina nam, że wszyscy ludzie, zanim przyszli na świat, narodzili się w sercu Boga. Ofiara Jezusa Chrystusa przypomina, że wszystkich nas Pan Bóg ukochał najbardziej i że z miłości dla nas Chrystus przeszedł Drogę Krzyżową. Wystające z kołyski małe krzyże nawiązują do świętości dzieci nienarodzonych – Kościół wierzy, że ich dusze są zbawione. Wokół kołyski umieszczono dwie litery: „J” jak Jezus i „M” jak Maryja. Matka Boża, która patrzyła na śmierć swojego dziecka, może stać się bliska każdej ziemskiej mamie.
Pomnik nienarodzonych poświęcił śp. bp Albin Małysiak 1 czerwca 2006 r. Tego samego dnia poświęcił także pomnik Jana Pawła II (wówczas Sługi Bożego), znajdujący się w niszy na głównej elewacji kościoła. Uroczystość poprzedziła Msza św., której przewodniczył bp Albin Małysiak. Na początku Mszy św. ks. Franciszek Kołacz, ówczesny proboszcz parafii pw. św. Józefa w Krakowie-Podgórzu, wyjaśnił idee stojące za powstaniem obu pomników: „Chcemy, aby pomnik Jana Pawła II, który odszedł do domu Ojca, przypominał nam, że on jest wśród nas. Oby pozostał w naszej pamięci na zawsze. Pragniemy, aby pomnik dzieci nienarodzonych przypominał nam wielką i świętą sprawę, jaką jest obrona życia każdego człowieka. To jest być albo nie być naszego narodu, naszej parafii. Ubywa nam coraz bardziej dzieci i Polska ubożeje, niknie”. Z kolei w homilii bp Albin Małysiak, przywołując postać Jana Pawła II, wielkiego obrońcy życia, powiedział: „Ojciec Święty kochał każdego człowieka. Był obrońcą życia w każdej jego fazie, od poczęcia aż do naturalnej śmierci. O tym mówił głośno w swoich homiliach, wystąpieniach, encyklikach oraz podczas różnych spotkań, a nawet w ONZ (…) Za Janem Pawłem Wielkim poszło wiele osób, m.in. z tej parafii pod przewodnictwem księdza proboszcza. Tutejsza grupa poprzez swoje działania, poprzez swoją modlitwę przyczyniła się do tego, że Parlament RP zniósł haniebną ustawę z 27 kwietnia 1956 r.”.
Początkowo pomnik dzieci nienarodzonych znajdował się na skałkach za kościołem, na których obecnie umieszczono Golgotę Podgórską prof. Wincentego Kućmy. W 2018 r. pomnik został przeniesiony w okolice kaplicy Wieczystej Adoracji i krzyża misyjnego od strony ul. Parkowej. Inicjatorem powstania pomnika i jego fundatorem był śp. dr inż. Antoni Zięba (1948-2018), ojciec polskiego ruchu pro-life, wielki obrońca dzieci poczętych, założyciel Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka. Wiedząc, że ksiądz Franciszek Kołacz, któremu bliskie było dzieło obrony życia, razem z państwem Haliną i Czesławem Chytrami przy pomocy Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Krakowskiej wprowadził do Krakowa Duchową Adopcję Dziecka Poczętego i że pierwsze nabożeństwa dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego w Krakowie odbywały się w kościele św. Józefa w Podgórzu, postanowił postawić przy kościele pomnik dzieci nienarodzonych.